hayat da istediğim her şeyi (bir tek şey hariç) elde ettim ve dolu dolu bir yaşam sürdüm. her türlü zevki yaşadım, çoğu insanın hayal edemeyeceği çalışma iş aile hayatı yaşıyorum.
bir şeye ihtiyaç duyup alamamak gibi bir sorunum da yok.
insanları önemsemesem genellikle insanlardan nefret etsem ve de çoğunluğuna acıma duygusu bile hissetmesem de onlara değer vermediğim için mutsuz husursuz olmadım (sorumluluğunu duyduğum insanlar hariç) belki de bu yüzden değer vermediğim insanlar yüzünden ruh sağlığımı korudum ve yaşanan toplumsal trajediler acılar ekonomik kriz geçim zorluğu cehaletler vs yüzünden de kendimi mutsuz rahatsız da hissetmiyorum.
bir tek ölüm kaldı, inşallah kar da kış da yağmur çamur da ölmem ve hayırlı zahmetsiz kolay bir ölüm olur.
malum, kışın yoğun bir kar kış soğuk ayaz da ölürüm ve toprak buz tutar, 1 metre kar yağar mezarımı kazanlar " tam da ölecek zamanı buldu" demez.
şiddetli yağmur çamur olur yine aynı, ölümü gömenler cenazeye gelenler zorluk yaşamasın.
hastalanıp aylarca hasta yatmadan, kimseye yük olmadan akşam yatıp sabah ölmüş olmayı dilerim. zor bir hayat sürdük ama inşallah kolay ölüm olur.
unutmadan: tek bir şeye sahip olamadım, bir kız çocuğu babası olmak.
