intihar etmek büyük bir günahtır, ama küfür ve inkâr değildir. Şayet intihar eden birisi, intihar etmeyi helal görürse ve bu büyük günahı inkar ederse, o zaman küfre düşer. Zira Allah’ın haram kıldığı bir şeyi helal kılmak küfürdür.
Ancak kişi intiharın haram olduğunu bilir, inkâr etmez, sırf sıkıntıdan, eza ve cefadan kurtulmak niyetiyle intihar ederse, büyük bir günah işlemiş olur. Bu kişi şayet imanla kabre girmiş ise cezasını Allah takdir eder, cezasını çektikten sonra tekrar cennete girer. "Her intihar eden, dinden çıkmış ve kabre imansız olarak girmiştir." düşüncesi Ehl-i sünnet itikadına zıttır.
Hiç kimsenin kabre iman ile girmesi garanti değildir. Büyük günahları işleyen ve tövbe etmeden ölen birisi ile intihar eden birisinin kabre imanlı girip girmeme tehlikesi ve ihtimali aynıdır. ihtimal ile kesinlik arasında fark vardır. ihtimal insanın daima teyakkuzda olmasına ve tedbir almasına sebep olur. Hadislerde intiharın şiddetli gösterilmesi o günahı işlemeye meyilli olanları zecr ve sakındırmak içindir.
