Türk Dil Kurumu’nun yapmış olduğu tanıma göre intihar, "bir kimsenin toplumsal ve ruhsal nedenlerin etkisi ile kendi hayatına son vermesidir." [1] Psikolojik olarak ise "intihar, insanın öz benliğine yönelmiş bir saldırganlık ve yok etme eylemi olup bireyin yaşamına istemli olarak son vermesidir."
Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’nün yapmış olduğu açıklamalara göre, her yıl intihar nedeniyle 800 bin insan hayatını kaybediyor. Her 40 saniyede bir kişi hayatına son veriyor ve her 20 intihar teşebbüsünden biri ölümle sonuçlanıyor.
intihar çok yönlü bir eylemdir bu nedenle tek bir nedene indirgemek mümkün değildir. Öte yandan yapılan araştırmalara göre, intihar ve ruhsal hastalıklar arasında ciddi ilişkiler tespit edilmiştir. Yaşam boyu risk açısından değerlendirildiğinde, majör depresyon için intihar riski 20 kat, şizofreni için yaklaşık 9 kat, panik bozukluk için 10 kat ve kişilik bozukları için 7 kat artmaktadır. intihar eden bireylerin %90’ı bir ruhsal hastalıkla mücadele etmesine rağmen psikiyatrik tedavi gören hastaların pek çoğunun intihar etmediği akılda tutulmalıdır.
kişinin artık taşımakta zorlandığı ve gittikçe artan duygusal yüklerin altında içsel olarak hayatla kurduğu bağlar zayıflayabilir. Artan bu duygusal yüklerin etkisiyle içine kapanabilir ve sosyal, ilişkisel bağları kopma noktasına gelebilir. Bu nedenle, yaşam boyu intihar ihtimaliyle mücadele ederken hem bireysel hem sosyal hem de toplumsal sorumluluklarımız akılda tutulmalıdır.
