110.
-
sebepsiz mutlu olunan yaşları özledim.
gecenin bir vakti kardeşlerle kıkır kıkır gülünen anları özledim.
oyun oynamak için kardeşlerle erken kalkıp bilgisayarda yer kapma yarışına girdiğimiz günleri özledim.
en büyük derdimizin yenildiğimiz maçlar olduğu, kaybettiğimiz tasolar olduğu günleri özledim.
yarınım ne olacak diye düşünmediğim günleri özledim.
annemin yeni yaptığı sıcacık ekmeğe tereyağı sürüp yemeyi özledim.
sokakta yürürken yüzümün gülmesini özledim.
şimdilerde lokmalarımız bile zoraki, gülüşümüz bile gülü soldurur.
