bu filmi izlediğimde öğrencilik yıllarım aklıma geldi. filmin ana teması için "bana lükslerimi verin; ihtiyaçlarım olmadan da yaşarım" sözü (oscar wilde) tam olarak cuk oturur.
başkaları için lüks gereksiz harcama olarak gördüğü sigara ve viski parasından vaz geçip bu parayı ev kirası olarak vermeyen, sigarası ve viskisinden vazgeçmeyen biri.
evinden çıkıp orada burada yaşayan, şehrin boş alanına çadır kuran, arkadaşlarına gidip kaldığında eli boş gitmeyen, yaşam zorluğunu geçimi hayatını devam ettirmede "viski ve sigara, bu şehirde onuru korumanın tek yolu" gören biri.
bir ev sahibi olmak için köle gibi çalışmayı içine sindiremeyen, aslında ev değil de kendisine kaçamayacağı ve hayatını yok edeceği bir hapishane aldığını fark etmiş biri.
bir kadın olarak genç yaşta beyazlaşan saçlarının siyah kalması için içmiş olduğu ilaçlardan bile vaz geçerek sigara ve viskisine bu parayı vermesi...
bir kadının yaşamda mücadelesi.
filmi iki defa izledim, ikisinde de yutkunmakta zorluk çektim.
öğrencilik yıllarımda sigara alamadığım için yerden izmarit alıp içtiğim ama kimseden sigara parası istemediğim, bir öğün yemekle durup arkadaşlarıma veya akrabalarımın yanına giderken yemek saatinde gitmediğim, biz de az önce yedik, sana sofra kuralım dendiğinde ben de az önce yemekteydim onun için geciktim demem aklıma geldi.
belki de intihar etmemem de bu gururumun katkısı var. belki de herkesten ve her şeyden nefret ederken, kimseden yardım istememek ve başarmak hayat da kalmanın tek kaynağı gururum olmuştur.
lütfen izleyin...
sigaraya içkiye yapılan zamları düşünün. kore ile öyle çok ortak yanımız var ki...
