Sensizliğe merhaba diyince,
Çaresizliğin kapıları aralanır sevgili.
Hiç olmamış, doğmamış gibi.
Yanıbaşında duyduğum kokunu,
Uzaklarda hatırlamanın acısı ve sancısını,
Gün doğar sessizce, gece çöker sensizce.
Birlikte bir acı kahvenin tebessümü olsaydı,
Gece gelseydi bizimle, sabaha nazır alacakaranlığın koynunda.
Uykuya dalsam zorda olsa..
Gülüşler manasız sevgili,
Yalnızlığın binbir türlü prensibi,
Allah var gam yok desek bile,
Sen yoksun dert çok sevgili.
Sevdiğin şarkıları açıp, gözlerimi kapatınca,
Biriktirip gittiğim anılar canlanır gözümde.
Kendimi arayıp bulamadığım bu koca şehirde,
Kendimi adadım beni ben yapan her değere.
Sensiz bir hafta sonu kahvesi,
Zift oldu geçti boğazımdan.
Yutkunur sonra, gözler hakim olsun diye kendine.
Dilim damağım kurur,
Yine tesellim sen varsın diye.
