Seni üzücek bir olay olduğunda buna üzüleceğini bildiği halde nasıl böyle yapar fikri içini kemiriyor içine dağılan bir uyuşturucu gibi acı verse de bağımlısın seviyorsun.duvarları öyle bir örmüş ki yine sen o fethettiğin duvarları her zaman sınırlayıcı koyuyor elinde bir balyoz yorgun belini doğrulturken tekrar seni duvarların arkasına atmış sevgin ile tekrar işci gibi işine sarılıyorsun duvarları kırmayı sevdiğinden değil duvarların arkasında kalan kişiyi sevdiğinden uğraşıyor bu bütün emek bakıyorsun karşındaki kişi hiç umrunda değil ne olmuş bitmiş nasıl bi durum onun varlığından bile bi haber hangi durum oluşmuş anlamış bile değil nasıl kırıldığından bile haber değil ve olayı dramatize etme diyor zaten sen istemiyorsun böyle durumları kavga etmek istemiyorsun ama tek istediğin ve sadece sadece tek OLAYLARI KENDi GÖZÜNDEN BAKIP ANLAYABiLMESi ama cok sevdiğin için bu senin canını sıkıyor kavga sebebi olarak görüyor bu durumları senin derdin tam tersi sorunları büyümeden çözmek ama işte bakıyorsun ki yıpranmışsın seviyorsun falan ama neyse ya diyip geçiyorsun için sıkılıyor duş alıp kendini bir yerlere atıp kafa dinlemek istiyorsun acaba ben mi yanlış düşünüyorum diyorsun falan olayı objektif yine defalarca ele alıyorsun bakıyorsun yine aynı sonuca cıkıyorsun normalde istiyorsun ki o da senin o düşünceni görsün anlasın olayı ama o hala kendi görüşünü bakışını değiştirmeden olayı öyle kavramakta sonra sevdiğin
Kişinin gözlerine bakıyorsun sana diyor ki gereksiz uzadı konu uzatma kendini anlatmak duvarlara bağırmak istiyorsun olay uzamaktan ziyade çözülsün istiyorsun bakıp derin bi sigara içme isteği oluşuyor içinde cünkü beni anlar dediğin insan sanki artık seni anlamaktan uzak
