Her yaşın bir güzelliği vardır. Hele ki Cebinde paran her şey güzeldir.
Ama 30 dan sonra hafiften boka sarmaya başlıyor.
Dostoyevski yeraltından notlarda şöyle yazmıştır:
40 yaşındaydım artık. Şaka değil, 40 yıllık koca bir ömür! Yaşlılığın ta kendisi.
Kırkından fazla yaşamak ayıptır, aşağılıktır, ahlaksızlıktır.
Kim yaşar Kırkından fazla? Hadi bana açıkça, elinizi vicdanınıza koyarak söyleyin! isterseniz size açıklayayım:
Aptallar, namussuzlar yaşar Kırkından sonra...
