peygamberliği iman meselesidir, kişinin imanına bağlıdır. ancak devlet yöneticiliğindeki başarısı ve toplumsal anlamdaki öncü konumu öznel bir değerlendirmeye tabi değildir. akabe biatlarından tebük seferine dek bizzat planladığı toplumsal, politik ve askeri girişimler onun peygamberliğinden ayrı olarak hz. muhammed'i önemli kılmaktadır. islam devletinin 622'de kurulduğu kabul edildiğinde peygamberin ölümüne dek geçen on yılda yapılan seferlerin başarısı ve devlet düzeninin tesisi dikkate değerdir. ayrıca (elbette ehli sünnet itikadınca ele alındığında bunu söylemek mümkün. şia, imameti daha farklı yorumluyor) kendisinden sonra bir yönetici tayin etmeyip halifenin oylamayla seçilmesi de kendi dönemi açısından ilgi çekicidir. ülkemizde yetişen önemli sosyalist teorisyenlerden hikmet kıvılcımlı'nın (bkz: hikmet kıvılcımlı) hz. muhammed'i ilk devrimcilerden birisi olarak sayması boşa değil gibi gözüküyor.
"Gerçek mutluluğun maldan mükte değil, kardeşçe kurulmuş kolektifizmde olduğunu sezen yeni peygamber Hazreti Muhammed ve savunu çekirdeği -sahabeleri ve yardımcıları Ensar- açıkça dünya malına mülküne düşman maneviyatçılardı. Rızkınızı ticarette arayın ama azıtmayın, fakiri fukarayı kollayıp kardeşçe birlikte zenginliği değil, islam'ı yüceltip bütün insanlıkta yükseltin; diyorlardı da başka bir şey demiyorlardı."
hikmet kıvılcımlı, allah - peygamber - kitap, s. 72
