hiç bir özlemin bununla boy ölçüşecek kadar ağır gelmemesidir en çok çocukluğunu özlemek. düşüp dizini kanattığında annenin bir daha dizini öpmeyecek olmasını, büyük dedeye bir daha seni seviyorum diyemeyecek olmayı, kuzenle edilen kavgaları ve 5 dakika sonra barışmaları, babaya sorulan masum soruları bir daha soramayacak olmanın verdiği hüzündür. hugoyu, power rangersı kaçırdığına bir daha üzülemeyeceksindir. eskisi gibi eften püften şeylere ağlayamayacaksındır artık.
