o sararan yaprakların bir daha yeşermeyeceğini, kıştan sonra baharın gelmeyeceğini bilseydik sonbahar ne kadar da zulüm gibi gelirdi bize. Ama biliyoruz ki ölen her çiçek baharda yeniden açacak. Kış uykusuna yatan canlılar uyanacak.
işte ölümden sonra hayat olması düşüncesi de insana böyle huzur veriyor. aksi taktirde idamını bekleyen bir mahkum gibi geçen her dakika tekrar ve tekrar idam oluyormuş gibi olur insan.
