" Birden ben soluklaşıyor, soluklaşıyor... işte söndü. Pırıl pırıl, hareketsiz bomboş bilinç duvarların arasına konulmuş kendi kendine sürüp gidiyor. Kimse yok bu bilincin içinde artık. Biraz önce birisi ben benim bilincim diyordu. Kim? Dışarıda gürültülü sokaklar vardı. Bilinen kokuları ve renkleriyle sokaklar... Kimsenin olmayan duvarlar, kimsenin olmayan bir bilinç kaldı geriye. "
