geçen yüzyılın başında ömrünün sonuna kadar kalacağı, romanya'nın dobruca bölgesinin merkezindeki mecidiye kasabasına yerleşti.
dobruca o dönemde, rusların kırım ve besarabya'yı (1812) işgal etmeleri sonrasında kitleler halinde göç eden kırım tatarı ve müslümanın toplandığı bölge olmuştur. yine osmanlı-rus savaşı (1877-78) sonrasında, bölge de elden çıkınca, buradan ikinci defa osmanlı topraklarına doğru göçler başlamıştır. temo, bu sosyal hareketlilik karşısında hem bu göçleri engellemek ve hem de başka bölgelerdeki müslümanları bölgede toplama misyonunu üslenmiş, bölgeye gelen müslüman ahalinin öğretmen ve imam ihtiyacını karşılayan mecidiye müslüman medresesi'nde 'hıfz-ı sıhhat ve tababet-i avam' dersleri vermiştir. yapılan mahalli seçimlerde üst üste mecidiye belediye başkanı seçilmiştir. belediye başkanı olduğu dönem içinde (1915), müslüman medresesinde verdiği dersleri derlenip 'tababet-i avam-i hıfz-ı sıhhat" ile türkçe-romence latin harflerle basılmış; dibacesine göre, doğuya giden romen vatandaşları ile romanya'ya gelen osmanlı tüccar ve seyyahlarına kolaylık sağlaması ve romenlerle türkler arasında dostluğu kuvvetlendirmesi maksadıyla hazırlandığı ifade edilen (osmanlıca-romence sözlük 127 sf) 'usul-ü mulakeme'yi yayınlamıştır.
geri kalan ömrünü (1939) romanya'nın dobruca bölgesinde geçiren; müslümanlarının burada tutunması, refahı ve "azınlık" olarak romen toplumu içinde dil, hukuk ve sosyal sorunlarını çözmeye adayan ve topluluğun refahına harcayan temo'nun mezarı mecidiye'dedir.
