dedemle bi yere gitmek için minibüse bindik ve ben arkada boş yer gördüm dedeme hadi otur dedim ve ayaktaki bi çocuk dedemin oturacağı yere hızlı adımlarla gelip oturdu. bende çocuğa ordan kalkmasını söyledim çocuk kalktı ve küfretti ben de çocuğun baldırına diz attım ama attığım yerin insanın ayağına kramp sokacağını biliyodum. çocuk başladı yerde kıvranmaya çocuğun yanında eski lise arkadaşı varmış bunu karizma bişi sanıyomuş tanımamazlıktan gelmeye başladı bunu çocukta yerde kıvranırken moruk hepsi senin yüzünden oldu dedi ve dedem çocuğun yüzüne balgam atıp ayağıyla yüzüne sıvazladı ve çocuk bunca rezillikten sonra biri beni vursun lan diyodu. sonra çocuk ben size göstericem lan diye hayıflanmaya başladı. ben dedeme durağa geldiğimizi, inmemiz gerektiğini söyledim dedem tam inerken çocuk kelebek bıçağını dedemin arkadasına saplayacaktı ki ben dede bıçak dikkat et dedim dedem de hemen eğilip var gücüyle çocuğun hayalarına geçirdi ve bom diye bi ses geldi çocuğun hayaları patlamıştı ve dedem allah ne verdiyse kaçmaya başladı. ben de çocuğun yerdeki halini gördükten sonra bunu görenin bizi yaşatmayacağı kanısına vardım ve topukları yağladım ama dedeme yetişmek ne mümkün adam yusuf yusuf olmuş neyse sonra durdu ve dedeme bunu neden yaptığını sordum. dedem de dün bi şeye sinirlendiğini moralinin çok bozuk olduğunu ve acaip stresli olduğunu söyledi, stresini atmak için böyle birşey yapması gerektiğini söyledi. *
