bir kadina saygi duymak isinin otesinde, bir kadina anne oldugu icin saygi duymak eylemi; yaptigi isin farkina varabilenlerin, asil duygunun insanlarinin yapabildigi fakat herkesin yapmasi gereken sey.
genclikte kapanmayan yaralarimiz oldu bizim. ne bileyim, cok sevdik; aldatildik. kiz arkadasimiz olmadi, olanlar hep arkamizdan vurdu. kamyonlarimiza yazdirdik adlarini, bir tanesi de normal insan cikmadi; hepsini orospu bildik, otobuste yer vermedik bayanlara, nefret ettik hep.
hicbir sey olmasa da...
sahsen kendim icin konusayim. nefret ederim ben karsi cinsten. hayir, ne cinsel obje olarak gorurum ne baska birsey; istemem, nefret ederim. faydalarini yadsiyamam, gotumu toplayan annemin olmadigini dusunemem; ama sadece anneyse saygi duyarim. nefret ederim gerisinden.
uzulerek goruyorum. anneligin degeri falan yokmus artik; kadina anne oldugu icin saygi duymak ya da ayricalik tanimak yok. hic yetistiremediyse cocugunu, 9 ay cektigi aci icin. herkes anne olamaz evet, ama dogurdugu, dunyaya getirdigi cocuk icin. beceremese de ilgilenmese de bir cocugu var, anne o.
niye yazdim peki bunlari... oglunun elinden tutup yuruyen kadina laf atilmasini kaldiramiyorum sozluk. yok.
