Günümüzde silahlı bir mücadele ile devrim yapmak, ülkeyi daha müreffeh bir ülke haline getirmek rasyonalist bir bakış açısı değildir. Mevcut şartlar altında içimizdeki kaos, dış ve iç mihrakların körükleyeceği, sonra da amaçları doğrultusunda kullanıp karalayacağı, işleri bitince de çöp tenekesine atacağı bir hareket olur.
Kurtuluşun yolu demokratik bir devrim hareketidir. Kirlenen siyasetin, yok olan atatürkçü ve sosyal kalkınmacı anlayışın yeniden kazandırılması gerekmektedir. organize olmamız ve işlemez hale bilerek getirilen demokrasinin tekrar layıkıyla işler hale getirilmesi lazım gelmektedir. bu cihette, anayasanın tez elden değiştirilmesi de gerekir.
Lakin anayasayı değiştirmek akepe'lere bırakılmamalıdır. mundar olan kazanımlarımız daha da sikik hale getirilmeden, kalkınmamızın önünü açacak ve pislikleri yok edecek şekilde düzeltilmelidir.
idam gelmeli, devlet soyguncuları/bölcüler/kıllar tüyler yünler layık oldukları yere yakışır şekilde bırakılmak suretiyle anayasamız tam bağımsız hale getirilmelidir. her işin başına bilen biri gelmelidir.
atatürk döneminde yoktan büyüyen bir ülkeyken yıllık büyüme ortalamamız %7,4 idi. atatürk'ten sonra miras yene yene ortalama %4'lere düşürüldü. ufak gibi gelebilir ama değil. eğer aynen devam edilse idi, türkiye şu an gsmh'si en yüksek 5 ülkeden biri olacaktı.
bir şeyleri düzeltmek istiyorsak konuşmak yerine katılımcı olmalıyız. evet savaş vermeliyiz. cehaletle, tembellikle... herkes işini en iyi yaparsa kötü giden hiçbir şey olmayacaktır. bu sebeple devrimimizi önce kendi içimizde başlatmalıyız.
