Yillar once, ilk kez berlin senfoni orkestrasi ile verdigi konserini izlemistim. Ben dahil salondaki tum gavurlari acayip buyulemisti. Herkes pur dikkat, resmen soluk almadan izlemisti konserini. Acaba bir gun kendi topraklarimizda da izleme firsatim olur mu diye dusunmustum. Kismet buguneymis. Bilkent'te verdigi konserini izledim. Yine ayni heyecan ama biraz yaslanmis sanki. Hangimiz yaslanmadik ki aq? Babasini kaybetmesinin acisini paylasiyorum. Babasi icin besteledigi o son sarkiyi caldiginda beni bile aglatmayi basarabildi. Uzun omurler diliyorum sana fazil say. Bu topragin yetistirdigi en buyuk sanatcilardansin.
