Yazacaklarım benim bu hayatta edindiğim deneyimler sonucu oluşmuştur. Hiç bir şekilde biyolojik olarak bakmayacağım. Kendi isteğiyle cinsel ilişki sonucu bakireliğini bitirmiş bir kadın asla ve asla o kişiyi unutmaz/unutamaz. Bu unutmama basit bir unutma değildir. Diyelim ki bir kadın x yaşında bakireliğini "G" adında birisi ile bitirdi. Sonra y,z,a yaşlarında ki bu yaşlar ilerleyen yıllara göre degerlendirelim "h,j,k" adında kişilerle 1 yıl 5 ay vb gibi sürelerle ilişki yaşasın birçok nedenlerle ayrılsın. G adındaki kişiyi her zaman savunur ne kadar onurunu kıracak bir davranışta bulunup ayrılmış olursa olsun. Siz daha sonra belkide kadınla nişanlısınız h,j,k yi üstün köyü anlatır ciddi birşey değil der ve kötü konuşur.lakin g yi bir başka anlatır size. Laf söyletmez laf söyleyecek duruma getirmez. G özeldir hep öyle kalacaktır isterseniz hayatını kurtarın, evlenin çocuğunuz olsun lakin G özeldir. Hayır diyebilirsiniz çünkü yeni kişilerin onurunu sizi sevmesini ilişkinizin olmasını istediğiniz için bunu söyleyemezsiniz. Bazıları namus iki bacak arasında mıdır diye sorar bilirsiniz. Peki sorun size şu tamam bacak arasında değil, ilk önce aklınızla iki bacak aranızı açıyorsunuz değil mi ee bu zihin olarak namus mu? Peki sonrada başka argümanlar gelir anal,oral seks. Bunda da zihin namusu yok peki vajinanın burada kullanılmaması var. Oralı herkes yapıyor zaten onu hiç katmiyorum. Eşit şartlar altında dürüstçe bakire değilim şu şu sebeple diyen bir kadın mi yoksa dürüstçe anal yaptım çocuğum ve eşim için sakladım bakireliğimi diyen kadın mı? Kadında erkekte istediğini yapar istediğini tercih eder çünkü hayat onun hayatı kimsede bir halt diyemez. Sadece kadın olayından bakmak istedim. Hiç kimse tamamiyle dürüst değildir bunu böyle bilin. Birileri diğerlerinden daha dürüsttür o kadar. Kendinize değer verin bu hayat sizin.
