küçükken annesi hamama götürdüğü bir gün, deprem olmuş ve kadınlar peştamallarını bağlamayı unutup can havliyle kapıya hücum edince, gördükleri karşısında dili tutulmuş. gitmedikleri doktor, üfletmedikleri hoca kalmamış, ama nafile.... ta ki bir gün edirne sahaflar çarşında ani rüzgarla yerinden havalanan osmanlıca yazılı bir ilm-i hal kitabı kafasına düşene kadar. işte o an dili çözülmüş ve erector, "bu bana ilahi bir işarettir, ben bundan sonra hayatımı sahaflık yaparak kazanacam" demiş. deyiş o deyiş hala edirnede sahaf.
