evlerinde oturmaktan başkaca bir sosyal aktivitesi olmayan tipik bir türk ailesinin en kıymetli ev eşyalarındandır. ailece sinemaya, tiyatroya, operaya gitmeyi alışkanlık haline getirmemiş, alışkanlık haline getirmeyi bırakın birçoğunu birlikte*yapmamış insanların * akşam olunca yapacakları pek çeşitli bir eylem yoktur.
yalnız bu noktada şöyle bir sorun çıkıyor karşımıza; sözü edilen ortalama türk ailesi insanları genellikle asgari ücretle geçim sağlayan,öyle olmasa bile çok düşük maaşlarla yaşamlarını idame ettirmeye çabalayan insanlar olduğu için sinemaya gitmek onlar için pek birşey ifade etmez. önemli olan o gün de aç yatmamış olmalarıdır. hak vermek gerekir ki onlar da düşünmeleri gereken şeyin önceliğini temel yaşam gereksinimlerine verirler fakat benim sözünü ettiğim aileler maddi sıkıntı çekmeyen,buna rağmen alışkanlıklarında herhangi bir kültür-sanat aktivitesine yer vermeyen insanlar. televizyon öyle boyalı ve kültürden uzak görsel malzemelerle dolu ki, insanlar boyanın altında yatan şeyleri bile çoğu zaman göremez hale ge(tiri)ldi ne yazık ki..
bu durum da toplumu kaosa sürükler. kültür edinilmedikçe, bişeylerin bilincine varılmadıkça, sonsuz bilgiyi ucundan kıyısından da olsa yakalama hevesine sahip olmayan insanlardan oluşan bir toplum gerilemeye, gerilemese de olduğu yerde saymaya mahkumdur.
bu kaostan bir an önce kurtulabilmemiz dileğiyle..
