Kemalizmin iflas etmiş olması derken kemalizmin ne olduğunu da bilmek gerekir. Ne demiş büyüklerimiz karşı çıkmak için ilk önce öğrenmek gerekir.
Kemalizm öncelikle laikliğin getirilmesi ile islamcıların tepkisini çekti. Atatürk yıllar boyu bu coğrafyada yaşayan insanların dini duygularının istismar edilerek kullanıldıklarını, bunu kullanan insanların bu insanları maşa olarak kullandıklarını, ağızlarından Allah adını eksik etmeden ama dinin getirdiği vecibeleri kişisel menfaatlerinin hep gerisinde bıraktıklarını fark etmişti. Bu yüzden dini kimliği olan bireylerin herhangi bir yönetim biriminde olmasının önüne geçmek için laiklik getirildi. islamcılar kişisel menfaatlerinin önündeki bu büyük engelden ölesiye nefret ettiler. Her fırsatta ipe salmaz gelmez açıklamalarla çökertmeye çalıştılar. Son 20 yılda da bu amaçlarında oldukça başarılı oldular. Dini kimliği olan insanlar topluma pompalandı. imamların askeri birlikleri ziyaret kisvesi altında denetledikleri görüldü. Bunun dışında din ortaya atılarak türlü türlü istismar yapıldı. Diyanet işleri başkanı iktidarın işine gelen her noktada kendisine vazife olmayan açıklamalar yaptı.
Kemalizmin dayandığı temel noktalardan biri diğeri de ekonomik kalkınma ve sanayileşme idi. Kemalizm son 20 yılda bu alanda da çok büyük bir yara aldı. Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana ülkeye kazandırılan çeşitli fabrikalar ve kurumlar özelliştirilerek devlet elinden çıkarılan. Atatürk sadece cumhuriyet sürecinde bu ülkeye 49 fabrika kazandırmışken son 20 yılda toplamda 792 devlet kurumu elden çıkarıldı. Binbir masraf ve emek ile kurulmuş olan şeker, kağıt fabrikaları, tekel, petkim, telekom gibi kurumlarımız, limanlarımız, bankalarımız , silah fabrikalarımız elden çıkarıldı. yenisi yapılmadığı için burada üretilen ürünler daha büyük değerler ödeyerek ithal edildi. Kemalizmin dayandığı sanayileşme ise betona yapılan akıl almaz yatırımlar sayesinde çok geri planda kaldı.
Bilim, teknoloji ve sanata devlet desteği kemalizmin ilkelerden bir diğeriydi. Son 20 yıl içinde sanata ve teknolojiye destek verildi. Ama burada da önemli olan verilen desteğin çok adaletsiz bir ortamda sürmesiydi. Devlet desteğiyle organik hoşaf üretilirken bu desteği alamamış nice gencimizin projelerini, çalışmalarını başka ülkeler sahiplendi. Beyin göçü başladı. Sanata destek sadece iktidara eleştirel yorumlar yapmıyorsanız, göze hoş geliyorsanız veriliyordu. Yapılan icraatleri eleştirien Levent Kırca gibi sanatçıların devlet sanatçısı ünvanı geri alındı. Devlet sanatçısı ünvanı verilmedi. Bir çok sanatçı muhalif tutumları nedeniyle hedef tahtasına oturtuldu. Bu insanlara iş verilmedi, haklarında soruşturma açılanlar ve bu sayede yurt dışına çıkmak zorunda enkalanlar oldu. Ya taraf olacaktın ya da bertaraf. Bu söz adeta 20 yıllık akp iktidarının mottosuydu. Biat edersen sorun yoktu.
Teknolojik olarak sözüm ona bir sürü atılımımız oldu. Adeta çıldırdık. Yerli tankımız, yerli savaş uçağımız, yerli savaş gemimiz, yerli traktörümüz, yerli otomobilimiz için lansmanlar yapıldı. ilk örneklerden sonra çoğu proje rafa kaldırıldı. Bu alanda en anlamlı ilerleyişimiz insansız hava araçları alanında oldu. Bu alanda yadsınamaz bir ilerleme kaydedildi. Devlet kurumları desteğiyle de olsa cumhurbaşkanımızın damadı alanında tüm ülkenin gurur duyacağı cihazlar üretti. 20 yıllık iktidarın sonuna doğru gelinirken olası yeni iktidarda kemalist değerlere bağlı olanların bu alandaki ilerleyişimizi sürdüreceğine inanmak isterim. Siyasi kimliği ve konumu ne olursa olsun bu ülkenin ve milletin menfaatine bir şeyler yapılıyorsa bunun arkasında ayrımcılık yapmadan durulması gerekmektedir.
Bu temel alanlarda kemalizmin çok ağır bir darbe yediği yadsınamaz bir gerçektir. Kemalizm ideolojilerinden bağımsız olsa da genel olarak her ideolojinin olmazsa olmazı arasında yer alan adalet ve hukuk kavramlarının da oldukça hasarlı bir şekilde sürdürülebilir olması kemalizm değerlerine zatar vermiştir. Ülkede adalet duygusunun yoksunluğu milletimizi umutsuzluğa düşürmüştür.
Bununla birlikte yoruma açık bir şekilde kemalizmin bir doktrini, manifestosu da yoktur. ilkeler vardır ama bu ilkeler keskin sabitler değildir. Çağın gereklerine göre yeniden yorumlanarak uygulanabilir olması istenmiştir. Bu konuda Yakup Kadri KAraosmanoğlu bir görüşmesi sırasında Mustafa Kemal'e "Paşam bu partinin bir doktrini yok" demiş ama karşılığında Mustafa Kemal'den "Elbette yok çocuğum. Eğer doktrine gidersek hareketi dondururuz" cevabını almıştır. Bu bağlamda Mustafa Kemal'in nasıl bir dahi olduğunu anlıyorsunuz değil mi?
Mustafa Kemal ülkesine uygun bulduğu ideolojiyi belli bir yapı içine sığdırmamaya çalışmamış, çağın gereklerine göre oynak olmasını ama temelde aynı değerlere sadık kalarak ilerlemesini arzulamıştır. Başlangıcında değişebilmeyi, adeta akışkan olmayı halkın, ülkenin menfaatlerinde doğrultusunda ilerlemeyi düstur edinmiş başka bir ideoloji var mıdır acaba?
Kısacası kemalizm çok ağır bir darbe almış olsa da bu zaman içinde değerinin anlaşılabilir olması için göze alması gereken bir tahlikeydi. Böylece yıllardır sürdüregelen "Kemalizm şöyle kötüydü, Laiklik böyle uygun değildir" söylemlerinin pratikte uygulanmaya kalktığında ne bedeller ödenebileceğini Türk Milleti anladı. Doğuştan sahip olduklarını zannettikleri bazı kavramlar ellerinden alınınca yerine koymanın ne kadar zor olduğu anlaşıldığı gibi. Kemalizm siyasal islam ile sıkıntılı bir savaşa girdi. Aslında kaybettiği sanıldığı anda kaybetmeye başladı. Bu savaşın büyük kaybedeni siyasal islam oldu aslında. Çünkü insanlar önüne getirilen ve çok da benimsemedikleri bazı kavramların ne gibi sebepler dikkate alınarak konulduğunu anladılar.
Bunun için delil isterseniz çıkın bir çarşı pazar dolaşın. Dindar, dini bütün, münasıp, muhafazakar olarak tanımlanacak insanlarımız dini temalar kullanılarak ne kadar kolay istismar edileceklerini anladılar. Sorun ise kaybedilen ya da elimizden alınan bazı değerlerin yerlerine ne hızla konulacağı olacaktır.
