hangi sizin benim gibi insan dönemin süper güçleri tarafından paylaşılan bir devleti kurtarıp millet egemenliğini sağlamış, diye düşündüren entrylere sahip başlıktır.
sevr'e giden süreçte Türk ordusu büyük ölçüde dağıtılmıştı, ağır silahlarına işgal güçlerince el konuluyordu, padişahın hakimiyeti "Aksaray ile Bebek" arasına sıkışmıştı, dahası öyle bütün bir millet savaşmaya istekli falan da değildi, büyük oranda askerden kaçmalar söz konusuydu.
şimdi böylesi bir ahvalden memleketi çekip çıkaran, işgalcilere boyun eğen padişah tarafından 39 yaşında idam cezasına çarptırılan, memleketi işgalden kurtarmakla yetinmeyip cehalete de savaş açan atatürk, "tek başına değildi" diyerek abartılmamasını sağlayacağız, öyle mi? atatürk'ün yanında milli mücadeleye omuz veren onurlu kimseler vardı elbette, ancak hiçbirinin vizyonu Atatürk kadar ileriye gidemiyordu. Atatürk'ün nutuk'ta "milli sır" dediği de onun bu yalnızlığıyla ilişkili.
ben "Atatürk senin benim gibi bir insandı yahu, yalnız değildi" laflarının artık bir trolden öteye geçmediğine inanmak istiyorum.
üzgünüm hanımlar beyler; "hasta adam"ı yatağından kaldıran, okuma yazma bilmeyen bir milleti eğitim seferberliğine katan, dünyada öncü bir konum alıp kadınlara siyasi haklar tanıyan bir lider bugünün Türkiye'sine bakıldığında kulağa gerçekdışı geliyor ama Türkiye Cumhuriyeti'ni kuran düşünce tam da buydu: cumhuriyet, bir Türk mucizesiydi.
