ben devlet işlerinde, sosyal ilişkilerimde ve iş yaşamımda dinin ve yahut başka bir inancımın belirleyici veya eşitlik bozucu bir durum olarak karşıma çıkmasını istemiyorum demekten farklıdır. herkesten vergi alıp sadece camiye yatıran, 2 katrilyonluk bütçesiyle sunni müslümanlara muhteşem hizmetler verip herkesi es geçen ve üstelik varlığı tartışmalı diyanet işleri başkanlığıyla, nüfus cüzdanımdaki din hanesiyle, 80 sonrası birleştirici unsur olarak toplum hayatına yoğun oranda enjekte edilen cemaatleşmesiyle türkiye cumhuriyeti laik bir devlet olmaktan fersah fersah uzaktır. zaten bu gibi konularda hukukun üstünlüğünün en yüksek kademesi bireylerin vicdanıdır ki biz daha kurumsal aşamaları bile doğru düzgün yapacak bir devlet tasarlamamışız (zaten halk olarak biz tasarlamamışız). eğer laiklik buysa bunu desteklemiyorum, ağır yara altında uygulamalarına tezat implikasyonlarla dolu olan bu kavramı reddediyorum. ben devletimden birşey olmasını rica etmiyorum ben sizden vicdanlı olmanızı rica ediyorum. devlet işlerinde müslüman vurgusuyla partizanlaşma istemiyorum, sokakta farklı insanları olduğu gibi kabul eden inançlarına saygı gösteren insanlar istiyorum. bunları geçtim en basitinden bu ülkede inanç adına cinayet işlenmemesini istiyorum. sizden istiyorum diye nacizane bulmayın isteğimi, aslında çok büyük bir şey istiyorum; zaten en nihayetinde devlet dediğin sizlersiniz bir de benim.
