egoistligin mantıksızlıkla kesiştiği noktadır. kendin için istersin sevmeyi,aşık olmayı... seni mutlu ettiği için istersin yanında olmasını. onu mutlu etmek isterken bile sensindir aslında ihya etmek istediğin.
mantıksızdır, ayarı kaçırırsan kendini mutlu etmek yerine cehenneme atarsın, ellerinle yakarsın. biraz kavrulursan orada sevdiğinin de yanmasını istersin. bir oraya bir buraya gider aklın...ve yazıkki tuz basmak bile çare olmaz bir süre sonra...
ama yine de sevmemelisin demek ne kadar mantıksızsa, sevmelisin demek, acımasızlıktır...
