Ben devlet yöneticisi, karar alıcı filan olsam yunanistanla dost olurdum.
Siktirgit vatanhaini piç demeden önce bi soluklan anlatayım;
Tarihte hiçbir devlet Almanlarla Fransızlar kadar birbirine düşman olmamıştır. Bugün bu iki ülkenin arasında sınır dahi yok. Ve evet halk olarak da devlet olarak da bu her ikisinin de çıkarına birşey.
Üstelik Yunanlar da hiç öyle kötü insanlar değil. Tanıdığım tüm Yunanlar istisnasız Türkleri seven, yardım eden, empati yapabilen sıcak ve samimi insanlardı.
Yunanistan’la Türkiye’nin dost olması, askeri/ekonomik/kültürel işbirliğine girmesi her iki ülkenin de menfaatine birşey.
Bir an Türk Yunan sınırında aynı araçta Türk ve Yunan askerlerin ortak görev yaptığını düşünün, hatta istanbul’da ve Atina’da aynı ekipte beraber çalışan polislerin olduğunu düşünün, hatta konsolosluklarda, devlet dairelerinde...
Bir Türk Yunan ortak semt pazarını hayal edin. istanbul’a izmir’e Gelen Yunan turistleri veya sakız adasında tatil yapan Türkleri hayal edin.
Savaş iyi birşey değil, kazanan bile telafi edilemeyecek derecede vahim şeyler kaybetmiştir. Tek bir ölen askerin dahi acısını dindiremediğiniz sürece savaşalım, asalım, keselim demek çok anlamsız.
Keşke Atatürk ve venizelos dostluğu karşılıklı bir devlet politikası olarak bugüne değin sürebilseydi. O zaman ne Kıbrıs sorunu ne de adalar sorunu olurdu.
