Geçen bi attachment style ile ilgili link yollayan arkadaşım bak bakalım ne çıkıyo diye bana bi quiz gönderdi. Farkındaydım her şeyin ama gerçekte bu kadar kötü olduğumu bilmiyordum. Anksiyete, endişe almış başını gitmiş resmen, ailemle durumumun fena olduğunu o zaman anladım. Çocukluk travmalarımın aynı şeyleri yaşamaya devam ettiğim için geçmediğini anladım.
ilişkilerde karşı cinse güvenimin yerlerde olduğunu biliyordum ama görmek, bilmeyi her zaman dövüyor maalesef. Galiba destek almam gerekiyor bunları çözebilmem için yoksa aynı kafayla yılları devirip hiçbir insana karşı bir şey hissetmeyi bırak yanaşıp konuşamayacağım bile.
Demem o ki yaş alıyoruz büyüyoruz ama değişemiyoruz bazen. Korkularınızı yenmek için boş durmak zamanınızdan çalıyor. Düzelmeye çalışmak için sorunlarınızla yüzleşin ve kafanızın derinlerine atmayın hiçbir şeyi.
Neyse düzelicez inşallah be diyerek sözlerime son veriyorum. Hepinize mükemmel bir pazar günü diliyorum.
