Özellikle üniversitede sorun yaşadım. Alkol kullanmadığım halde, bazı arkadaşlar,' bu gece bizde toplanıyoruz phoenix, playstation oynayıp biraz da içeceğiz.' gibi laflar ediyorlardı. Gidiyordum. Neyse işte 'ben kullanmıyorum.' diyordum.' bir gülüşmeler, 'hahaha! Yeme bizi, sen mi kullanmıyorsun?' demeler falan. sonra bir de baktım dindar diye bildiğimiz arkadaşlar rakılara öyle bir gömülüyor ki. Ramazan da oruç tutuyor olmama şaşırmalar. Cumaya giderim yaşlı dayılar tip tip bakar. Kızlar ise tek amacım onlarla yatmak sanıp bazıları mesafeli yaklaştı, bazıları ilk buluşmada daha neredeyse kucağıma oturacaktı. Bazı dayılar falan da beni gay sanıyordu.
Yani demem o ki zordur. Biz ne ara bu kadar şekilci bi hale geldik? Yoksa hep mi böyleydik?
