türkiye de 9 milyon engelli/özürlü oldugu halde neden dısarı cıkmıyorlar sorunsalıdır ...
türkiyenin en büyük sorunudur engellilerin düşünülmemesi.
ama engelliler kendilerini insanlara düşündürtmüyor türkiyede 9 milyon engelli insan var bunlar resmi rakamlar üstelik fazlası olabilir yani. şimdi bu insanlar nerde? neden sokaga cıkmıyorlar? efendim deniyor ki kaldırımlar sehir düzenlemesi uygun degil falan. bir nebze dogru sehir planlaması ne yazık ki uygun degil. engelli birisinin sokakta gezmesi dolaşması biraz zor. ama sebep bu mu? gercekten engelliler bunun icin mi sokaga cıkmıyor? bence hayır ! bu işlerin icinde olan biri olarak diyebilirim ki dısarıya sehir düzenlemesinden ötürü cıkamayan engelli yok!
asıl sebep ailelerde ve insanlarda...
şimdi efendim cocuk dısarıya cıkıyor dakika bir birisi yanasıyor soruyor; Ne oldu sana? anlatıyoruz tabi asla anlatmaktan yorulmadım sıkılmadım hatta hosuma gidiyor olayları anlatmak konusmak ama anlattıktan sonra baslıyor hersey. şimdi anlattıktan sonra karsında ki insan üzülüyor tabi ama oyle bir üzülüyor onu sana o kadar cok yansıtıyor ki sanki benim engelli olmam dünyanın en kötü seyiymiş gibi. ilk soylenen şey ''allah büyük'' ''sabret'' ''hem gencsin ilerde yürürsün inşallah''
bu cok önemli işte ''gencsin yürürüsün'' bunu bana moral vermek icin soylüyor biliyorum ama anlatıyorum teyze/amca benim yürümem genclikle alakası yok anlatıyorum ama o amca/teyze olaya oyle bir yaklaşıyor ki sanki ben yürümek istemiyorum da o beni ikna etmeye calısıyor şöyşe olay geciyor.
+geçmiş olsun evladım
-saol teyze/amca
+gencsin yürürsün inşallah
-yok teyze/amca öyle birsey degil
+oğlum allah tan ümit kesilmez
-öyle tabi haklısınız *
+hem yürüyince evlenirsinde *
bunun gibi bi ton olay yani yüriyemiyeceginizi ıspatlamak zorunda kalmak engelli insanların asosyal olmalarını saglıyor. yani engelli bir kişi icin moral cok önemli oda genelde cevresindeki insanları moralli görmek istiyor ama böyle olaylarla karsılasınca istemeyerek te olsa asosyal oluyor.
ikincisi aile..
utanıyorlar evltlarından aileler. bu nasıl anne, baba, amca, dayı, hala, teyzedir. oysa bu olay allah'tan gelmiş birsey buna inanıyorlar. nasıl bu cocuktan utanıyorlar bunun acıklaması yok. herseyi anlarım ama bunu anlamam imkansız. gerci annesinden babasından utanan züppe yok mu? onlarda aynı bokun anası babası işte. tabi o engellinin de sucu pısıp oturuyor öyle biraz diş gösterse oysa annesi babası onu tutabilir mi? onun da işine geliyor tabi. istemiyor dışarıya cıkıp insanlarla kaynasmak. cünkü öz güveni yok, kendine güvenmiyor yani sorun beyinde. yani engelliymis özürlüymüs farketmiyor.
hendisine engelli dediginizde bozulurlar mesela sakat dersiniz bozulur özürlü dersiniz bozulur engelli dersiniz bozulur lan ne diyelim de hele bana? sanki ben senden farklıyım yavrum! bende engelliyim özürlüyüm sakatım bunu kafama takıyormuyum bunu söylemekten utanıyormuyum.
lan bu özürlüler neden bu kadar sahtekar iki yüzlü arkadas internet aleminde özürlü engelli adam yok yahu bu nasıl iş. ekşi ye bakıyorum buraya bakıyorum binlerce yazar var. rockcu yazar var rapci yazar var ibne yazarlar bile var da özürlü yazar yok aq. nedir bu neden utanıyorsunuz. neden kendinizle bu kadar sorunlusunuz. siz gercekten engellisiniz özürlüsünüz kusura bakmayın.
