elinde kazma kürekle en uzak köylerde köylülerin yanında çalışmış, kimsenin yanaşmadığı cüzzam hastalarının salyalarını bile silmiş dünyalar iyisi bir kadındı. bıraksalar evden dışarı çıkarmayacakları kadınlar için türban mücadelesi goygoyu uydurdular, sanki kadınların tüm bu işlere girmesini sağlayan cumhuriyet değilmiş gibi. anadolu kültürüymüş. kurmuş orada bir düzen, başka hiç bir şeyin anlatılmasına izin bile vermiyor, cinli melekli deli saçması öykülerle garibanın yaşamını çalıyor.
