Amerikan ingilizce aksanının ne kadar yavşakça kullanıldığını bize ispat eden serenatlardır. Biçimsel açıdan gayet epik bir karaktere sahiptir ve fotenik açıdan çemcük ağızlı olmayı gerektirir. içeriğin de ise demokrasi , özgürlük , zafer , onur , adalet gibi kelimelerle süslenmiş , arak planda ise saksafon solo ile zirveye ulaşmıştır. Zannedersiniz ki bütün senatörler yuvarlak masa şovalyesi , bütün başkanlar da king arthur'dur.
