annem, seferden dönmeyeceği meçhula giden bir gemiye bindiği için eziyet gibi geliyor bana.
yokluğunun 7. yılı.
son 7 yıldır her anneler gününde tv ve radyo açmak, internete girmek, çarşıda dolaşmak istemiyorum.
köşedeki çiçek satan kadınları bile görmek zulüm geliyor.
şu reklamları, promosyonları yaparken annesi olmayanları da düşünün be. en azından mailler atıp gözümüze gözümüze sokmayın
sağlığında bol bol sarılın. sonra benim gibi telefonunuzdan silemediğiniz numarasına bol bol bakar, her uzun yola çıktığınızda " vardın mı oğlum " mesajını beklersiniz.
