genellikle evlenirken icine dusulen celiskidir. kimi maddeyi onemserken kimi icinse maneviyat onemlidir. buna karsin ikisinden birazcik olsun diyenler azimsanamayacak kadar fazladir.
oysaki madde insani kandirandir. maddiyati goren insan beyni bunu algiladiktan sonra karsisindakinde bekledigi butun maneviyati bulduguna inanir daha dogrusu inandirir kendini...
buna karsin genel sohbetler esnasinda herkes maneviyati onemsedigini yani onu daha ustun tuttugunu gogsunu kabarta kabarta soyler. is alisverise gelince isler degisir. sozler yavsamaya baslar. en klasigi; iyi biri ama ne biliim iste kanim isinmadi. neden isinmadi acaba? cevap cok basittir.
maneviyati fazla olanda israrla maddiyat aranir. ama maddiyati fazla olanda israrla maneviyat aranmaz sadece varmis gibi yapilir. ya tutarsa hesabi. bazen tutar bazen tutmaz. entrymi bir mani ile bitirmeyi uygun gordum;
