Freud ‘yaşanmayan duygular farklı yönlere kanalize olur.’diyor.
Kurtulmaya çalıştıkça, yok saydıkça, acısını yasını tam anlamıyla yaşamadıkça sizi terk etmez. Sürekli yoklar durur. Zamanının dolmasını beklemek gerek.
Acının üzüntünün yerini, ne yaparsak yapalım bizim değiştiremeyeceğimiz şeylerin olduğunu kabullenme kaplıyor. Kabullenmenin verdiği olgunlukla onun her zaman sağlıklı mutlu ve huzurlu olmasını diliyorsunuz.
Bu evreye gelmek kolay değil zaman istiyor.
O yüzden, kendinize zaman tanıyın, durumu kabullenip geçmesini bekleyin.
