Tiple, zekayla, bilmem neyle ilgisi olmayan bir durum bu. Sevgili diye ölüp bitmemekle alakalı. Gerçekten isteyen bir şekilde yapar. Elbette insanın utangaç olması, fazla gururlu olması gibi faktörler etkili. Şahsen, ilk adımı atmak denen şeyin şebeklik yapmak olduğunu düşünüyorum. Bayılmadığım, aşık olmadığım (aşk diye bir şeye inanmıyorum) birine karşı da sırf cinsellik için şebeklik edemiyorum. Bana liseden itibaren yürüyen kızlar oldu. Fiziksel olarak çok çekici bulduğum sınıf arkadaşım koluma girip ... biz ne zaman sevgili olacağız? Diyordu. Ben de saf saf duruyordum, salağa yatıyordum. başkalarıyla yiyiştiğine şahit olduğum hafifmeşrep bir kızın, bana yakışıklı demesi beni etkilemiyordu, bende arzu uyandırmıyordu. Üniversitenin daha ilk gününde, sonradan arkadaşlarımın hepsinin ölüp bittiği manken gibi bir kız, istersen beraber okulu gezelim diye teklif etmişti. sınıf whatsapp grubu kurulacağı zaman, ben senin numaranı ayrıca alabilir miyim demişti. Ancak bu kızın da lisedeki kız gibi niyetini direkt belli etmesi hoşuma gitmemişti. Daha da önemlisi, fiziği ne kadar güzel olsa da yüzü içime sinmemişti. Yüz güzelliği bende çok önde geliyor. 3. Örnek bana sistemli bir şekilde yürüyen, zeki ama karakterini sıkıcı bulduğum, orta güzellikte bir kızdı, son sınıfta kilo verip güzelleşmişti. O zaman çekici gelmeye başlamıştı. istesem dokuzuncuda olmasa onuncu seferde yine sevgili olurdum onunla. Son olaraksa sevgili olmak isteyeceğim güzellikte bir kız mezuniyetten sonra yakın arkadaşımla sohbet ederken ... gey mi yanında hiç kız görmedik demiş. Bunları niye anlattım bilmiyorum. Sonuç olarak daha önce hiç sevgilim olmadı. Olmaz gibi de bu kafayla.
