ilk defa okuyan insana pek çok konuda aydınlanma yaşatacak türden büyük bir keşif, şiir/destan. Her şeyden önce yoğun bir bilgi bombardımanına maruz kalıyorsunuz. Ve bu zorlasa da sıkmıyor. elinizde tuttuğunuz kitabın Mitolojinin en temel kaynaklarından olduğunu, tarihe de ışık tuttuğunu anlıyorsunuz. dünyada en çok atıfta bulunulan zirve bir edebi eser olduğunu öğreniyorsunuz. Bütün büyük yazarlar nezdinde gizli veya aleni böyle bir kabul vardır. Keza felsefeyle de doğrudan ilintili, felsefeyi ciddi besliyor. Ben bu destanı zevkle, sindire sindire okurken,hayata daha önce bakmayı ihmal ettiğim bazı pencerelerden bakmaya başladığımı anımsıyorum. Yaşadığım coğrafyadan, ege denizinden, kaz(ida, olympos) dağlarından daha çok haz duyar olmuştum. Yaşama sevincim ve bilme arzum artmıştı, kitaptaki kahramanların et ve şarapla yaptıkları şölenlere özenmiştim. Devam niteliğinde olan Odyyseia ise daha romansı, romanesk bir eserdi. Odyyseus'un bireysel macerası gibi. O çok daha sürükleyiciydi, fakat ilyada'daki kahramanların kapışmaları her halükarda daha heyecanlıydı. bu yaz mis gibi havalarda ikisini de bahçenizde, terasınızda mutlaka okuyun, pişman olmayacaksınız!
