Her zaman iyi bir insan olmaya, kimseyi kırmamaya çalıştım. ikili ilişkilerde (aşk), ilişkiyi başlatmak için onca sarf ettiğim çabadan geriye yalnızca hayal kırıklığı ve bolca yorgunluk kaldı. Peki sonra ne mi oldu? O seni yaralayan insan, hep deliler gibi sevildi. Onu seven kişinin de, çabalamasına gerek kalmadan bir ilişkiye başladılar, mutlu oldular hatta evlendiler. Kusura bakmayın da ... yani. Sevgi nankörü, seks düşkünü yüzlerce insan arasından o doğru kişiyi bulacağıma, sevileceğime olan inancımı yitirdim artık. Velhasıl kelam, artık kimse için cabalamıyorum. Bir başkası sevse de içimden gelmiyor artık. Bir yerde okumuştum. Kırıldıkça değişir insan.
Siz siz olun; şımarık olun. Her işi kendi başınıza halletmek yerine ona söyleyin, değer vermeyin, trip atın. Anca böyle sevilirsiniz.
