sözlük yazarlarının şiirleri

entry257 galeri ses1
    175.
  1. Bir ayrılığın arefesinde

    Buz gibi havaların ılımaya başladığı,
    Sıcacık bakışların ardındaki parlak güneşin
    sönmeye başladığı,
    Bir bahar ayıydı
    içimde yangınlar çıkardığında ..
    Öyleydi,
    Yanıcı, yakıcı özelliği vardı sözcüklerin.

    Bayram arefesiydi
    Caddeler kalabalık,
    Ortalık cümbüş yeri,
    içimse yangın yeriydi.
    Özel bir gündü,
    Ama kötüydü
    Ağlasam, tam da yeriydi.

    Çocuklar şendi
    Fakat o an hiç kimse
    gözüme görünmemeliydi
    O gün kime kızsam sendi.

    Sevdiğim tüm sesler artık kulak tırmalayıcı,
    Şarkılar kederli,
    Ses tonum
    ağlamaklıydı.
    Öyleydi.
    Dokunmak gibi bir özelliği vardı artık şarkıların.

    Dağınıktı kafam,
    Kederli, üzgün, öfkeli..
    Sabırsız, sensiz, kaygılı.
    Öyleydi
    Dağıldı mı
    Toparlanamamak gibi bir özelliği vardı..

    Kaşlarım çatık,
    Kulaklarım kapalydı.
    Yüzüm solgun
    Solum sensiz
    Soluğum kesik, belli belirsiz
    Bakışlarım dalgındı,
    Sebepli sebepsiz.

    Yüreğim gamlı,
    Kalbim kırık,
    Gözlerim nemliydi.
    Ki zaten öyleydi
    Nemlenmek gibi bir kabahati vardı gözlerimin.

    Sürekli aynı şarkı çalardı,
    Nalandı..
    Bizim şarkımızdı.
    Artık değildi belki de.
    Hüzünlüydü,
    Göz yaşınla başlayan bir aşk
    Göz yaşlarımla bitmek üzereydi.
    Bir şarkı biter öteki çalmaya devam ederdi,
    Aslında hepsi aynı şarkıydı
    Ama hisler farklıydı .
    Nalandı,
    Bizim şarkımızdı..

    Gözlerim uzaklara dalmıştı,
    Hüzünlüydü.
    Ama yine karşısında sen vardın.

    Yüzünde bir benin vardı,
    Beni benden etmişti..

    Caddeler kalabalık
    içim cayır cayırdı.
    Şarkılar dinlerdim
    Hüzünlüydüler
    Yanaklarımda boncuklar
    Biraz nemliydiler.

    Bir bayram arefesiydi
    Kalabalık insan cümbüşlerinin şehri süslediği
    Gürültülü ve kalabalıktı
    Cumanın ertesi, ayrılığın bir adım öncesiydi.
    Sabah ezanina kadar uyumamistim
    Çocukuğumdaki heyecanla
    Bayramı karşılamak için değil,
    içimden
    Seni uğurlamak için..

    Öyleydi.
    içimin soğuk otogarlar gibi bir özelliği vardı.
    Kime merhaba desem,
    Hoşça kalllarla karşılardı.
    Soğuktu,
    Kimse durmazdı,
    Belki de hiç yaşanmazdı.

    Bayram arefesiydi
    Caddeler kalabalık,
    Ortalık cümbüş yeri,
    içimse yangın yeriydi.
    Özel bir gündü,
    Ama kötüydü
    Ağlasam, tam da yeriydi.

    Anneler telaşlı,
    Babalar fukara
    Çocuklarsa şendi.
    Hepsi aynıydı.
    Ne farkederdi?
    O gün kime kızsam sendi .

    Susmuştum,
    Öldürseler konuşmazdım.
    Boğazda düğümlenmek gibi bir özelliği vardı sözcüklerin.

    3 mayıs, 2022.
    0 ...