sıçış değilde kusma ile ilgili bir hikaye anlatayım. ben takribi 5 yaşındayken bizim köyde ilkokul öğrencileri müze gezisine gidiyordu. ben okumsam da abim ve babam katıldığı için beni de götürdüler. sonra müze gezisi sırasında kapıda bir seyyar satıcı dondurmacı vardı. neredeyse tüm öğrenciler gidip ordan dondurma aldılar, biz de istedik babam bayattır ben paket alırım size deyip oradan almadı. iyi ki de almamış. dondurma bayatmış ve arabada gelirken -ki yol yaklaşık 1 saat- sırayla öğrencilerin mideleri bulanmaya başladı. bir iki tanesi tam otobüsün içine milletin üstüne kustu, diğerini zor yetiştik otobüsü durdurup yolun kenarıan kustu. otobüs adeta böyle kusma etkinliğine dönüşmüştü. pis pis kokusu hala aklımda amk. hayatımın en travmatik günlerinden biriydi. o gün bugündür açık dondurma ile aram mesafelidir.
