burda amaç sakalı öpüp ondan yardım dilenmek değildir. sadece her insanın kafasından geçen peygambere sevgidir. herkes keşke yüzünü görmek nasip olsaydı diye ağlar ve öper o "kıl parçası" dediğiniz sakal-ı şerifi. zaten eğer dikkat ettiyseniz o sakal-ı şerifi değil öpmek, dokunmak bile mümkün değil. anca ona hasretle ve günahkar olmanın verdiği mahcubiyetle bakarak bir iki damla gözyaşı dökmekten ibarettir. eğer öpmekten bahseden bir zihniyet varsa duyrulur: bir müslüman o mübarek insanın sakalını dahi her gün binlerce kötü sözün çıktığı günahkar dudaklarını deyirmekten haya eder*.
edit: ayrıca hz. Muhammed'e saygılı olarak fetullah gülen ve yandaşlarını algılayan zihniyeti esefle kınıyorum. sizce herkesin mensup olduğu bir grup olmak zorunda mı? ben sade bir müslüman olarak saygı duymak mecburiyetindeyim. size ementü duasını hatırlatmak isterim. bulabilirseniz anlamına bakın iman sadece Allah'a imanla bitmiyor. peygamberlere, meleklere, kitaplara, ahiret gününe, kaza ve kadere imanı da gerektirir.
edit 2: ayrıca rica ediyorum insanların saygı duyduğu şeylere laf atmaktan vazgeçin.
