Diğer ismiyle Baccus veya çok az bilinen adıyla Lykos-Lyaeos. Bağbozumu tanrısı olduğu için şarapla ilişkilendirilir. Ancak şarabın buradaki semboliği daha çok kendinden geçmek, vecd hali ve kendini kaybetmekle ilintilidir. Nitekim Dionysus'u içeren bütün tragedyalara baktığınızda bunu göreceksiniz. Nietzsche Apollo ile Dionysus'u birbirine zıt figürler olarak karşı karşıya getirir. Eğer Apollo'nun semboliği olan güneşin aslında bilinci temsil etmesi ve her şeyi gün yüzüne çıkarıp net hale getirmesi göz önünde bulundurulursa bu pek de yanlış gelmez. Bir nebze eril ay tanrısı görevi görür tragedyanın doğuşundaki dionysus. aslında nietzsche'nin bu eserini bir yeniden okumaya giriştiğimizde; Dionysus'u feminen enerji apollon'u ise maskülen enerji olarak değerlendirirsek birçok şeyi aydınlatmış oluruz.
