Ruhun kapanmayan yarası.
Uzunca bi süre içinde bulunduğum çok geç teşhis koyulan hastalık.
Bayaca uzun bi süredir bu durumdaymışım da iyileşince farkına varabildim.
Peki ya gerçekten iyileştim mi?
Öyle sanıyordum. artık ilaçları da bırakmıştım.
Bi kaç gün önce hayattan bi tokat daha yiyene kadarmış kendimi iyi hissetmem.
Ama bu sefer iyileşmek için başka yollar denemeye karar verdim. Mesela olan her şeyi kabullenmek gibi. Tüm psikologlar da bunu demiyor mu zaten…
