Platonun sokratesin ağzından söylediği şekliyle ölçülü olmak başka hazların tatminini sağlamak amacıyla olursa o da pek hoş görülmeyen bir ölçülülüktür.
Bunu cennete gitmek için iyi biri olmak ya da cehennemden korktuğu için kötü şeyler yapmamaya çalışmak olarak düşünebiliriz.
Platon tüm dünyevi gözlem ve deneyimlerden uzaklaşarak ruhsal ve düşünsel bir hale bürünmeyi överek dünyevi zevkleri kötülemekte. Halbuki ölçülülük dünyevi ve ruhani ihtiyaçları da belli bir oranda yapmak değil midir?
