insanın beden yapısı, işleyişi, ay, güneş, gezegenler belli bir ritim içinde devinirler. Platon ve Aristoteles başta olmak üzere tarih boyunca birçok filozof, müzik ile matematiğin ilişkisini vurgulamışlar, müziğin maddeden arınan ve doğrudan insan ruhu ile birleşen en yüce sanat olduğunu savunmuşladır.
MÖ 3000 yıllarından itibaren Mısır'da ve Mezopotamya'da karşılaşılan matematik ise sayı, nokta, küme gibi soyut varlıkları ve bunların ilişkilerini inceleyen bir bilim dalı olarak tarif edilebilir.
Müzik sanatın bir elemanı iken, matematik bilimin bir elemanıdır. Müzik ‘’güzel’’ olanla ilgilenirken, matematik ‘’doğru’’ olanla ilgilenir. Böyle bakıldığında birbirinden bağımsız gibi görünen müzik ve matematik, aslında tarihte var olduklarından beri paralel olarak gelişmiştir.
Her iki disiplin de estetik olduğu ve evrensel bir dile sahip oldukları için antik çağlardan beri birbirleri ile ilişkilendirilmektedir. Hatta müzik, Eski Yunan’da matematiğin 4 ana dalından biri olarak kabul görmüştür. Müziğin tarihsel sıralamasına bakacak olursak, ilk önce ritim daha sonra ezgi olarak ortaya çıkmıştır. Ve ritim ancak matematiksel bir ahenk sonucunda oluşabilir.
Müzik ile matematiğin birbiri ile uyumununun en önemli örneklerinden biri de ‘’armoni’’dir. Armoni, farklı seslerin aynı andaki matematiksel uyumunun birlikteliği ile ortaya çıkmıştır. Pisagor ve onun düşüncesini taşıyanlar sesin, çekilen telin uzunluğuna bağlı olduğunu fark ederek, müzikte armoni ile tamsayılar arasındaki ilişkiyi kurmuşlardır...
