Küçükken sesini iki sokak öteden duyup uyanırdım, annemlerin yanına koşardım,saklanırdım. Orta okula kadar falan hiç bakmaya cesaret edemedim o davulculara. Abim bakardı gel bak derdi korkardım.Evimizin önüne gelip çaldığında ise ağlamaya başlardım. Ramazan günleri çok zor geçerdi her gece kalbim güm güm atardı. Neden oluştu, neden korkuyordum hiçbir fikrim yok. Hala arada hatırlar güleriz.
