elbette kim ne isterse onu izler, kim ne isterse onu dinler fakat ben de kendi fikrimi şu şekilde dile getirmek isterim;
bence sanat'ın ve sanat anlayışının ülkemizde yerle yeksan olmasına sebep olacak bir nesildir, azımsanacak gibi değildir.
geçenlerde bir zirve organizasyonunda, buluşma mekanında arkadaşları beklerken, mecburi olarak etrafımdaki 15-20 yaşındaki gençlerin konuşmalarına kulak misafiri oldum, tam 2 saat boyunca, kişiler değişti, yerler değişti fakat dönen sohbet değişmedi, bütün gençliğin aralıksız konuştukları şeyler; 'msn', 'facebook', 'yemekteyiz'...
telefonlarında çalan melodi ise, bilumum ismail yk şarkıları, bir de bu şarkıları mavi önlüklü ilkokul çocukları ezbere söylüyor diye düşününce, bir kere daha hayattan soğudum, ümidi kestim sözlük.
