ne zaman ayakta kalsam acemi şansı diyorlar
iki yanımdan iki melek tutarken omuzlarımdan
şans ne arar göçüp duran bir kalbin kuytusunda
şimdi herkesten yeni bir bakış bana bağışlanan
gözbebeklerimden geçerken kara bir tren
ben büyük bir firarı hâlâ trenlere yakıştırıyorum
göçüyorum kara bir duman çıkarken kalbimden
göçüyorsun bu ne yaman kırılganlık diyerek
göçüyoruz dünya böyle kırıla kırıla dönerken.
