1940’lı yılların son çeyreğinde, trompetçi miles davis‘ in çalışında da kendini göstermeye başlayan huzurlu, sakin ve olgun çalış tarzı, bebop’ ın asiliğinin, huzursuzluğunun ve asabiyetinin sonu olmuştur.
Miles, 1945’ te charlie parker beşlisinde çalmaya başladığı ilk dönemlerde grupta kendinden önce çalan trompetçi dizzy gilespie Gibi asi ve hırçın cümlelerle çalmaktaydı. Kendini grup içersinde kanıtladıkça trompetine bir sakinlik içersinde üflemeye başladı ve grup içersinde bu “cool” hava kabul görmeye başladıkça grubun doğaçlamalarında da hissedilmeye başlandı. Ve charlie parker beşlisinin bu sakinliği yeni bir tarza, yani cool jazz’ ının öncüsü oldu.
Miles davis ve john lewis‘ in bu soloları “cool jazz”’ ın ilk soloları olarak düşünülse de lester young‘ ın 1930’ lu yıllarda çaldığı “cool” soloları da kronolojik önceliğinden dolayı vurgulamak gerekir.
Stilin en önemli oluşumlarından biri de, gözleri görmeyen piyanist `lennie tristano’’ nun kurduğu “new school of music”’ dir. Tristano, kurduğu bu okulda kendi müziği ve fikirleriyle “cool jazz” ın soğuk, entelektüel, ruhsuz görüntüsünü ve bu stilin teorik temellerini büyük ölçüde belirlemiştir.
