Ankara’ya her gittiğimde uğramaya çalıştığım sanki bu dünyaya ait değilmişçesine uhreviliği karşısında ürperdiğim yer.
Hep düşünürüm, acaba burada ebedi istirahatgahındaki Muhsin yazıcıoğlu ölmeden önce ne hissetti, sonra yine Burada yazılan istiklal marşının ilk kelimesi kafamdaki sorulara cevap olur;
