sonum gibi, son anılarımı biriktirir gibi yaşamak istiyorum. kumdan kaleler yapıyorum yalnızlığımda. birileri geliyor, bir tekme savurup arkasını dönüyor. çekip gidiyor sorumsuzca. koskoca 22 yıl doldu dolacak yavuz, neyin var şu hayatta? korkuyorum. bir iki günlük neşenin bedelini ödemekten korkuyorum. yeniden aynı hayatı yaşamaktan korkuyorum deliler gibi. ansızın aşık olmaktan, nisan yağmurunun altında, yerlerde sürüne sürüne ağlamaktan korkuyorum. çekip gitmesinden, olmadı, olmaz demesinden, başka birisi var demesinden korkuyorum. onun arkasında yürürken arkamda bıraktıklarımı unutmaktan, dökülen onca yaşa rağmen nefret edilmekten, kışın karanlık sokaklarında aniden yalnız kalmaktan korkuyorum. ya söylediğim gibi değilse ve acıtmaz sandığım şeyler tekrar yakarsa canımı? korkuyor, içiyor, ağlıyor, gülüyor aynalara bakıp. bulamıyor aradığını. çünkü kaçıyor.
