kafam aşırı karışık. ne yapacağımı bazen bilemiyorum, kestiremiyorum. insanlarla arama mesafe koymak bazen iyi gelse de genel olarak boşluk oluşturuyor içimde bir yerde. sanki konuşulacak çok şey varmış gibi.
aslında yok.
boğazımda düğümlendi hepsi.
kimi kırmaktan kaçsam hep ben kırıldım ve artık kaçmıyorum.
kırmıyorum da.
gidiyorum.
hiç gelmiyorum zaten.